Kyokushinشروع کیوکوشین
هدف از یادگیری کیوکوشین، دفاع است نه حمله،
ما در این رشته ابتدا باید روش خوب ضربه خوردن را یاد بگیریم تا ترسی از ضربه خوردن نداشته باشیم
و در پی آن اقدام به حمله و ضربه زدن نماییم. یعنی زمانی میتوانیم خوب حمله کنیم که ترسی از ضربه خوردن نداشته باشیم.
ازینرو شناخت نقاط حساس بدن برای ضربه زدن به حریف بسیار مهم است،
که تا وقتی ضربه به نقاط حساس بدن ما اصابت نکند، ما نمیتوانیم درک درستی از آن نقاط داشته باشیم، بنابراین،
ضربه خوردن مسیری است در شناخت نقاط حساس بدن و بالطبع یادگیری چگونگی حمله به نقاط حساس بدن حریف.
مربی باید از نظر اخلاقی انسانی خودساخته و به دور از تکبر و خودنمایی باشد و هدفش تربیت و پرورش انسانها. به قول کیوکوشین کای ها، باید سالها سوکی، گدان خورده باشه تا اون منیت و باد غرور از سرش افتاده باشه. هنرجویان باید تلاش کنند تا مربی شایسته و اخلاق مدار برای خود برگزینند. مربیانی که هدف آنها صرفا شرکت در مسابقات و کسب مقام است، با فشارهای غیرمعقول باعث آسیب دیدگی جسم و روح هنرجو میشوند. کسب مقام در مسابقات باید نتیجه تمارین درست باشد نه هدف. مربیانی که در پی اثبات خود در باشگاه (دوجو) با هنرجویان مبارزه میکنند، باعث ایجاد عقده های روانی و خشونت در هنرجویان میشوند. مربیانی که با سخت گیری، هنرجویان را وادار میکنند تا در مدت زمان کمتر از استاندارد، به مهارتهای بالا دست یابند، باعث زدگی و سرخوردگی هنرجویان میشوند. مربیانی که بدنبال شاگرد خصوصی هستند و هنرجویان را منبع درآمد خود میپندارند، نمیتوانند تمرکز و عشق کافی برای هنرجویان خود صرف نمایند، کلاس کاراته فقط زد و خورد و تکنیک نیست، پرورش روح و اخلاق نیز جزو کاراته است، ارتقاء تمرکز، تخلیه انرژی جسمی و روحی، هماهنگی عصب و عضله، ایجاد شادابی، ایجاد و افزایش اعتماد بنفس، شکستن اجسام سخت، افزایش آمادگی جسمانی، ارتقاء سرعت، قدرت و استقامت عضلات، احترام به یکدیگر و ایجاد روحیه فروتنی، استقامت در مسیر رسیدن به هدف، ازخودگذشتگی و ایثار نیز همگی از اجزای کاراته میباشند که مربیان باید همه این پارامترها را در تمارین لحاظ نمایند و در تلاش باشند تا روحیات و شرایط فیزیکی هنرجویان را کشف نمایند تا بتوانند به فراخور توانمندی هنرجویان، آنان را در مسیر توسعه رشد دهند.
پس از انتخاب مربی مناسب، هنرجوی رزمی بایستی تا حد زیادی مطیع مربی خود باشد، مربی (با شرایط ذکر شده) از میزان توانمندی، استقامت و سطح مقاومت فیزیکی هنرجو آگاهی دارد بنابراین هنگامی که مربی از هنرجو میخواهد که با فلان شخص مبارزه کند، یا فلان تمرین را به فلان تعداد انجام دهد، هنرجو باید فقط با اوس اقدام به انجام نماید و از آوردن عذر و بهانه بپرهیزد و ترسهای خود را کنار بگذارد.