Kyokushinنام گذاری تکنیکها در کاراته
با توجه به اینکه کاراته یکی از سبکهای بسیار قدیمی است که در سال 1475 میلادی بنیان گذاری شده (حدود 550 سال پیش) و
با بیش از 5 قرن سابقه و قدمت، میتواند کلیه حرکات و ضربات را نامگذاری کند، بعنوان مثال تکنیکهایی همچون ضربه با
بند دوم انگشت اشاره یا انواع جا خالی دادن و حرکت با پا نیز در کاراته اسم دارند؛ لذا بدلیل عدم استفاده از آنها،
تصور میشود که نامی برای خیلی از تکنیکها وجود ندارد در حالیکه به لحاظ قانونمند بودن اصول نامگذاری در ژاپنی، این
امکان برای مربیان و کسانی که با این زبان و کاراته آشنایی دارند، فراهم شده است تا بتوانند اسم تکنیکها را بدست
آورند.
(اسم) هر تکنیک میتواند از 10 پارامتر تشکیل شده باشد:
1. ثابت زدن یا در حال حرکت زدن ضربه
2. روی گارد جلو یا گارد مخالف زدن ضربه
3. با دو اندام ضربه نواخته میشود یا نه، پرشی هست یا نه، دو ضربه ای هست یا نه
4. نام اندامی که ضربه میزند.
5. نام اندامی که ضربه به آن وارد میشود.
6. جهت زدن ضربه، به روبرو زده میشود، به پشت یا طرفین
7. جهت حرکت ضربه را نشان میدهد، از کدام سمت به کدام سمت.
8. نوع ضربه یعنی از نوع ضربات دست، پا یا دفاعی است.
9. آیا ضربه قابلیت فروروندگی(کومی) و فشاری (که، کی) دارد یا خیر.
10. آیا از اندام کمک کننده استفاده شده یا خیر.
* نکته اینکه حتما نباید کلیه ستونها پر شوند، برخی از ضربات بعلت تعدد و تکرار بصورت خلاصه بیان میشوند، بعنوان
مثال گدان (گدان ماواشی، گدان ماواشی گری) طبق این نامگذاری بصورت زیر میتواند نامگذاری گردد: هایسوکو گدان ماواشی
گری که اگر با پای گارد جلو زده شود کیزامی و یا با پای عقب گیاکو، به اول این نامگذاری افزوده میگردد یعنی: گیاکو
هایسوکو گدان ماواشی گری.
